serce - Łaciata Strona FORUM

Ogólnie nie popieram eutanazji, dużo o tym myślałam,
ale ostatnio przeczytałam takie słowa:

"Gdy cierpienie pupila jest większe niż radość z życia, decyzja o eutanazji będzie wyrazem szacunku i miłości do niego."

Trzymajcie się!

On jest taki smutny, widzę przerażenie w jego oczach jak przychodzą te duszności. Weterynarz nam mówi, że da mu zastrzyk uspakajający przed kliniką, ponieważ bardzo się denerwuje przy wejściu. Zapewnia nas, że pies nic nie poczuje, że po prostu zaśnie. Ja ciągle się waham, jak tak bardzo cierpi to jestem pewna, że to ten moment, jak śpi to wydaje mi się że jeszcze poczekam. Boję się, że umrze z głodu /nie chce jeść/, a to straszna śmierć, albo się udusi. lżej by mi było jakby ktoś za mnie podjął tą trudną decyzję, weterynarz powiedziała, że to my wiemy kiedy jest ten moment, dla jednego właściciela już by był dla innego jeszcze nie. Serce mi pęka!!!

Mój pierwszy pies dożył 15 lat, u kresu swojego życia też się męczył, nowotwór przewodu pokarmowego. Umierał z głodu, pod koniec był tak słaby , przewracał się i moi rodzice w końcu podjęli decyzję. Teraz wiem, że to było konieczne, wtedy nie mogłam tego zrozumieć. Teraz w tym samym wieku jest moja córka.

Asiu wiem jak bardzo Ci ciężko. Ja też jestem przeciwna eutanazji, ale pozwoliłam odejść mojej dalmatynce. Wyrzuty mam do dziś, ale gdybym mogła cofnąć czas to co mogłabym zrobić? Moja sunia też wymiotowała wodę, a właściwie płyny z kroplówki bo już nie piła i nie jadła. Lekarze nic nie mogli zrobić, ja też nie. Modliłam się, aby zapadła w śpiączkę i bezboleśnie umarła. Nie stało się tak. Gdy było już bardzo żle i czekała ją nieuchronna śmierć, okazało się że nie zapadnie w śpiączkę, ale czeka ją śmierć mózgowa. Gdy zaczełą wyć, piszczeć i nie będę pisać więcej pożegnałam ją. A widzisz w ikonce jaka była śliczna. Ciężko mi z tym do dziś. Wiem jak się czujesz, ale nie jesteś sama. Pozdrawiam cię ciepło.

Dziękuję!

Nie ma go z nami. Serce mi pęka. Dziękuję za wsparcie. Zajrzę na tę stronę za jakiś czas...

['] ...

Asiu bardzo mi przykro. To straszny ból rozstać się ze swoim ukochanym pieskiem. Jedyne pocieszenie, że już nie cierpi, nie męczy się. Asiu, ja wierzę, że kiedyś się znowu spotkamy.

Trzymaj sie Asiu. Wiem jaki to bul. Bo ja niedawno tez porzegnalem mojego przyjaciela mial 16-17 lat... Ale teraz wiem ze zrobilem dobrze. Bidak tak sie meczyl. A tam w niebie napewno ci kiedys podziekuje...

Asiu wyrazy współczucia. Ale pomyśl twój dalmatek już nie cierpi,a chwile wspólnie z nim spędzone zostaną na zawsze w waszej pamięci. Z własnego doświadczenia proponuję wziąć kolejnego psiaka, zobacz ile kropków jest na tej stronie i potrzebuje pomocy. Trzymaj się Asiu.

Bardzo mi przykro... [*]
Przynajmniej wiesz, że w ten sposób skróciłaś jego cierpienie... Za TM będzie szczęśliwy, nie będzie czuł bólu...

Trzymaj się...

Trzymaj się Asiu - bo "po nocy nadchodzi dzień"

No i jestem. W sobotę wzięłam psiaka ze schroniska, czarna suczka, kołnierzyk i brzuch ma biały w czarne kropki. A jechałam tylko popatrzeć... Mojego kropka nigdy nie zapomnę i nadal tęsknię. Suczka jest cudowna, cała rodzinka jest zakochana. Znaleźli ją przywiązaną do hydrantu, coś okropnego...
pozdrawiam

Asiu, Twój piesek skacze sobie po chmurkach wolny od bólu i merda ogonkiem widząc, że pomogliście porzuconej dziewczynce i przygarneliście ją do swojego domku!!!
Pozdrawiamy Wesoly