Nie zapraszam, ale informuję - Łaciata Strona FORUM

Od prawie roku istnieje forum, które założyłam po śmierci naszej kochanej Uny. Mam nadzieję, że nigdy się tam nie spotkamy.
http://www.psichloniak.fora.pl/
Wklejam informację tylko byście mieli ją w pamięci. Być może ktoś w Waszym otoczeniu znalazł się w podobnej sytuacji i ma chorego pieska. Celem forum jest poszerzenie informacji i wsparcie wzajemne.

Agnieszko, przeczytałam Waszą stronę, jestem pełna podziwu i uznania dla tego co zrbiliście z meżem...
Una miała najpiekniejsze życie o jakim niejeden psiak może tylko pomarzyć i najwspanialszą rodzinę na świecie...
Strona, którą prowadzicie jest bardzo cenna i myślę że wielu ludziom pomoże znaleźć odpowiedzi na wiele pytań....
Pozdrawiam gorąco

kimidori, dziękuję. Powiem, że do dziś trudno mi uwierzyć, że Uny nie ma. Cieszę się, że mieliśmy możliwość podarować jej prawie pół roku godnego życia więcej. Wiele jednak oddałabym za to, żeby nigdy to się nie wydarzyło.

A ja nie mogę wchodzic na to forum, ani czytac Agnieszki bloga, bo zaraz ryczę.

Przypomina mi się walka o życie mojej poprzedniej suni i choroba ,której lekarz tak naprawdę nigdy nie rozpoznał, a był to najprawdopodobniej również chłoniak.Dopiero lektura tego, co napisała Agnieszka pozwoliła mi snuc takie przypuszczenia.

Rozumiem cię doskonale, bo w maju 2005 też straciłam kropkę, którą mieliśmy 8 lat. Ale ona nie doczekała swojej szansy, nie doczekała operacji. Miała być operowana w poniedziałek, ale w niedziele musieliśmy pozwolić jej odejść. Tak jak Ty trzymałam jej głowę na kolanach... do końca...
U Saby stwierdzono ropomacicze, chociaż ja do końca nie jestem przekonana czy to nie był jakiś nowotwór przewodu pokarmowego. Przyznam szczerze ze nie analizowałam tego.

Trudne są to doświadczenia...

Kika ryczałam jak wół czytając historię Agnieszki, ryczę jak piszę o mojej poprzedniej (Sa)Booni.... to są tematy, które baaardzo długo pozostają w pamięci...

Ktoś powiedział, że cierpienie uszlachetnia......